Na mijn laatste column kreeg ik het dringend advies onder te duiken. In een hotel te Lent, ik mag geen naam noemen, is me onderdak geboden. Van hieruit zie ik blaadjes vallen, die met handyman door jonge Lentse helden opgeruimd worden én heb ik zicht op het DVOL-complex… (dwaalspoor, hoor) .
Over blaadjes gesproken. Vroeger had DVOL een prachtig voetbalblad, een fullcolour magazine, “Talent” geheten. De redactie, vanwege te kort aan actieve leden (!), moest helaas ermee stoppen.
Nu heeft DVOL een prachtige website, die je vertelt over wat er gebeurt bij DVOL. En dat is best veel. Ik lees: reanimatiecursus, de ALV, Sinterklaas voor de jeugd, aanpassingen jeugd-wedstrijden/ trai-ningen vanwege corona (snotterbel is alarmbel…), afscheid tandarts én DVOL-supporter Joop van Eekeren, de zoektocht naar een nieuwe secretaris en het vertrek van DVOL-trainer Michael Brussen.
Om maar aan te geven dat men niet stil zit bij DVOL. Maar wat wil je bij zo’n grote voetbalclub. Er gebeurt genoeg, ook zonder dat veel leden het in de gaten hebben. Maar tja, die leden…..
Waar zijn ze, van wie verwacht wordt dat ze slechts 10uur (!) per seizoen een taak doen bij DVOL? Ja, misschien kunnen ze nu een paar uur blaadjes rapen van het DVOL-parkeerterrein en verkrijgen ze, als ze dat willen, de status van DVOL-held. Maar er liggen vast nog andere taken die dreigen te verkleuren en verkommeren, totdat ze een keer opgepakt worden. Welke? Vraag dat maar aan DVOL-manager Nieck die kent alle blaadjes van de DVOL-leden-taaklijst uit zijn hoofd!
Nu ik meer tijd heb om naar de radio te luisteren, hoorde ik een interview met de nieuwe Neder-landse kampioen 3-banden (biljarten). Hij mag binnenkort mee doen aan het wereldkampioenschap 3-banden in Egypte. Hem werd gevraagd hoe hij daar zijn kansen inschat. Zijn antwoord klonk ongeveer zo: “ik ben geen uitgesproken kanshebber voor die wereldtitel. Maar, ja, wie weet……als daar een goedlopende (!) tafel is, ik de juiste stoot kan plaatsen en ballen de goede kant uitrollen, kan ik best voor een verrassing zorgen. Maar, dan moet wel álles meezitten….”
Parafraserend hierop zou een trainer het team bij de wedstrijdbespreking als volgt kunnen “bemoedigen”: “Klasse dat jullie toch gekomen zijn ondanks dat we niet echt een kans maken vandaag. Maar wie weet: als de benen goed zijn, de ballen komen doeltreffend aan na een gericht schot én de omstandigheden (veld, windrichting, scheidsrechter) zitten mee, dan maken we echt wel kans. Wie weet, winnen we zelfs. Maar dan moet ook echt álles onze kant …..”
Nu staat op de DVOL-website iets over trainer Michael Brussen (nee hoor, niet die van hierboven), die na 5 (best lang in trainerswereld) jaar DVOL verlaat met “trots” en een nieuwe uitdaging zoekt. En dat zal vast niet blaadjes rapen zijn. Ik ken hem niet goed maar zo boven vanuit mijn schuilplek gezien, lijkt hij me niet de man die lang gaat zitten mijmeren. Hij is, zo lees ik, o.a. bezig geweest de jeugd van DVOL door te laten stromen naar de senioren. Dat is goed gelukt. En hij is de oprichter van PUUR Voetbal Academie, voor kinderen, die met plezier, o.l.v. van deskundigen, balletje willen trap-pen. Kijk eens op vrijdagmiddag hoeveel kinderen in korte tijd hun weg vonden naar PUUR Voetbal!
Zonde dat Michael weggaat. Jammer. Ik weet niet waarom, aan zijn prestaties kan het niet liggen, als ik op de website lees. Maar ja, ík leg de lat niet zo hoog (hoogtevrees, merk ik hier boven), ik raap liever blaadjes van de grond en als ik, DVOL-lid, dan ook nog de status van DVOL-held krijg…? Krijg ik* vast niet, en zo wel dan geef ik die graag aan Michael Brussen. Bedankt Michael, het ga je goed!
TNT
*hoewel je tegenwoordig wel een held moet zijn wil je columnist blijven…