Als columnist zoek je naar thema’s die stof tot nadenken geven. Liefst thema’s die komen vanuit de boezem van DVOL of te linken zijn aan DVOL. Mijn denken over een column begint bij het openen van de website van DVOL. In de hoop dat er sprake is van reuring, spanningen, conflicten, gedoe en/of schandalen. Thema’s met alarmbellen.

Het liefst lees ik een schokkend bericht van het DVOL-hoofdbestuur op die site, gepost net vóór 24.00 uur, in de nacht van zondag op maandag. Op het moment dat de meeste DVOL-ers op bed liggen om uitgerust de werkweek te beginnen, en dan ’s morgens direct na het opstarten van de thuiswerk-computer op de website van DVOL hotnews lezen, met koude rillingen over de rug. (trouwens, die koude rillingen zijn helemaal niet nodig als je zit op dat inmiddels internationaal bekende Sit&Heat kussen, op de markt gebracht door o.a. een huidig DVOL-lid).

Maar hotnews is nu niet te vinden of het moet zijn het verwijt van de Jeugdcommissie richting KNVB. Deze organisatie is volgens die commissie het spoor bijster door geen rekening te houden met de Open Scholen Dag op zaterdag 19 februari. Want dit betekent dat de samenstelling van jeugdteams door afwezigheid van spelers in gevaar komt. Een hoop gedoe dus om jeugdwedstrijden die dag toch te (en van de KNVB, ook móéten) laten door gaan.

Voor deze columnist heeft dit bericht niets om het lijf. Daar is geen volwaardige DVOL-pagina mee te bekleden. Klein bier in coronatijd, en jullie snakken toch zo naar méér, want dat heb je (schijnbaar) ook zó verdiend….

Juist voor de mannelijke DVOL-ers had ik gehoopt op de DVOL-website iets pakkends te vinden. Laat ik zelf nu maar een willekeurig onderwerp noemen, bijvoorbeeld grensoverschrijdend gedrag…. Liefst met naam, toenaam en bijzondere omstandigheden. Daar zou ik, zonder ervaringsdeskundige te zijn, over kunnen columneren, maar ja: ik heb geen goede smartphone met voldoende pickels…. Nu is dit thema ook al dik (of “vet” zoals de jeugd van 19 februari het noemt) ingepikt door een andere, iets bekendere club. Ah jakkes, ik brand mijn vingers daar liever niet aan. Ook al is het van alle tijden, het moet nu direct de wereld uit: over, mars, eruit!

Ik durf geen namen te noemen. Ik heb genoeg aan mijn hoofd en wil geen vuile handen maken. Schrale troost voor vermeende daders: je bent pas echt schuldig wanneer de rechter dat zo oordeelt. Maar ja, leg maar eens in deze jouw bewijslast op tafel…lijkt me een heel gedoe. Eigenlijk wil ik niemand hier sarren, want je zult maar een aandeel daarbij hebben, bij zo’n club die nu pas echt als ”beurs” genoteerd bekend staat…. En heren, met victim blaming kom je er ook niet meer onderuit….. Die tijd is voorbij. Je bent gewaarschuwd, weet waar de grens ligt, ook al heb je onlangs fanatiek meegedaan met de nationale vogeltelling en kwam je zelfs tot 7 vinkjes. Onaantastbaar ben je zelfs dan nog niet!

Het gevaar op een echt conflict ontstaat waar mannen niet hun zin krijgen, bang zijn om van de apenrots geduwd te worden. Dan worden ze opdringerig, vaak met gebruik van smartphones, gaan schreeuwen, schelden, tribunalen oprichten, met fakkels lopen, ijzeren staaf door ruit gooien, met een tractor je auto de sloot in duwen, hulpverleners aanvallen, huiselijk geweld plegen, enz.

Middels een goed gesprek (heet nu nog: van man tot man…) kun je ook conflicten bestrijden, beheersen, in de kiem smoren, ook al zit er 5 meter of méér afstand tussen partijen. Als basis hierbij: vertrouwen, wederzijds respect, open houding en -daar komt die weer- een écht luisterend oor.

Waarschijnlijk zijn deze elementen bij DVOL ruim aanwezig. Gelukkig maar. Daarom is de website van DVOL prima te lezen net vóór je samen slapen gaat en dan, gelegen in elkaars armen, tegelijk kunt zeggen: “Welterusten schat, bij jou én DVOL heb ik echt een veilig gevoel”.

Een grenzeloze slaap begint, very sure….

TNT.