Na het zien van die schokkende documentaire met live-verslagen van de aanslag op de Twin Towers twintig jaar geleden, sprak ik er met vrienden over.

Hierbij kwamen steeds de vragen naar voren: ”Waar was jij op dat moment? Wat deed, dacht en voelde je toen?”

Die vragen dwongen mij terug te gaan in herinnering. Maar ja, ik was er gauw klaar mee: ik had er “geen actieve herinnering” meer aan. En daar sta ik zeker niet alleen in, er zijn meer mensen in dit “ontzettend gaaf land” die daar last van hebben….

Zou dat dan te maken hebben met mijn ouder worden, ook al zie je dat niet aan me? Maar bij het ouder worden zou je toch wat meer van vroeger moeten herinneren? Dat heet toch niet zomaar: verkindsen. Nu benoemen we dat echter als een beginnende dementie. Iets wat veel lezers me regelmatig toedichten. Maar ja, ze zijn zelf wel vergeten hun eigen naam er bij te zetten….

Mijn psychologe, die ik altijd raadpleeg vóór ik deze column naar de redactie mail, vertelde me dat dat ook te maken kan hebben met verdringing en “gewoon” vergeten. Dan hoef je er ook geen verantwoordelijkheid voor te dragen. Komt best goed uit. Vooral voor politici.

Zij duidde me verder: het verleden en het niet–herinneren ervan, heeft juist ook te maken met het heden, met hoe je nu in het leven staat. Je leven nu is nml. niet te duiden zonder je verleden.

Nu dan over DVOL! Die club is al heel lang historie én actualiteit bij elkaar!

Want eind oktober vieren we het 90jarig bestaan van DVOL! En dit weet ik, dement of niet, zeker: niemand van de lezers kan nog deze vraag beantwoorden: “Waar was U toen, wat deed, dacht en voelde U toen?” (vroeger gebruikte je nog de aanspreekvorm “U” ipv “je”, maar dat zijn veel jongeren al lang vergeten…), toen DVOL werd opgericht?

Gelukkig kennen een aantal oudere leden (ze zitten aan hun stamtafel op zondag in ons clubhuis) wel het rijke 90jarig verleden van DVOL, dat ze zelf voor een groot deel mee en mogelijk gemaakt hebben. Luister maar naar hun verhalen.

Weten trouwens de huidige leden van DVOL wel waar de afkorting D.V.O.L. voor staat? Zo’n bijzondere clubnaam mag je nooit vergeten: Door Vrienden Opgericht Lent. En dat was uit de tijd dat Lent nog echt Lent was: dat Vrienden een club oprichtten die nog steeds bestaat, al 90jaar!! Dat is pas ware Vriendschap.

En zijn leden van nu, nog wel Vrienden van de club? Als het aan het aantal aanmeldingen m.b.t. ledentaken ligt dan kent DVOL niet zo heel veel echte Vrienden meer!!

Maar gelukkig hoor, zijn er toch nog wel echte Vrienden. Vrienden die samen hard werken om het iedereen naar de zin te maken bij DVOL: dé DVOL-Vriendenclub van bestuurders, leiders, trainers, materiaal mensen, onderhoudsploeg, kantine personeel, sponsorcommissie, activiteitencommissie, technische commissies, communicatiecommissie en van de kledingcommissie. De Vriendenclub van zichtbare en onzichtbare leden, die bijna elke dag bezig zijn om al die anderen, dus ook jou, ten dienste te zijn.

Maar deze huidige Vriendenclub moet nu echt veel groter gaan worden!! Zóó groot dat het een club wordt van allemaal Vrienden, die de naam DVOL waardig uitdragen, zoals 90jaar geleden bedoeld.

Nu hoop ik maar dat ook jij er straks bij bent als 1 oktober de ALV wordt gehouden en er belangrijke beslissingen in deze genomen worden. En dan zó er bij bent dat je over 10 jaar een actieve herinnering aan vrijdag 1oktober 2021 hebt behouden en kunt zeggen:

ja, ik was er bij toen we samen weer die DVOL-club van allemaal Vrienden werden, zoals dat 100 jaar geleden bij de oprichting van ónze club ook bedoeld was!

TNT