Als columnist heb je graag een DVOL-website die je kunt raadplegen om een cliffhanger te vinden die
stof oplevert om lezers wakker te schudden, te verbazen, te irriteren, te verwonderen en soms zelfs
–na goedkeuring door de sensitivityreader, de corrector en censurerende redacteur- te choqueren.
Maar de onderwerpen op de website inspireren me nu niet. Dus weinig voetbal in deze column, en
daarmee een mazzeltje aan het begin van het nieuwe jaar voor hen die er toch al geen bal aan vinden
ze te lezen…..
Je zou toch verwachten dat binnen zo’n vereniging met ruim1000 leden wel wat reuring plaatsvindt,
mopperaars zich laten horen. Deze columnist lijkt de enige maandelijkse mopperaar te zijn binnen
DVOL. Of houdt het bestuur alle touwtjes strak in handen, zoals in het Rusland van Poetin? Geen
prikkelende, kritische artikelen op de website maar veelal nieuws dat allang geen nieuws meer is.
Bij DVOL loopt schijnbaar alles op rolletjes, zoals de vele oliebollen die de kantine uitrolden op oud-
jaarsdag, terwijl een geringer aantal (leden) de matig bezochte nieuwjaarsreceptie binnenrol-
den….
Of loopt het bestuur met kleding van de nieuwe kledingleverancier rond zo als in het sprookje van
“De keizer en zijn kleren”? Want: wat je niet weet, deert niet. En wat je ziet, is niet wat het lijkt……
Toch nog nieuws op de website? Ja hoor, want het lijkt er op dat weerman Gerrit Hiemstra aan een
nieuwe baan is begonnen en aan het DVOL-bestuur is toegevoegd. Er is namelijk code wit afgegeven,
zo lezen we op de site: “sneeuw verwacht op velden van DVOL, een knelpunt”. Och, zo’n code wit
past ook wel in het rijtje van allerlei andere codes als geel, oranje of rood, zoals we die steeds vaker
horen wanneer er kans is op meer tegenwind, natte voeten dreigen, of het wat kouder wordt.
Welke kleur ook: Ik erger me er groen en geel aan.
Of is Gerrit soms ingehuurd door DVOL1 om met deze sneeuwwaarschuwing pas een echte reden te
hebben om naar Marbella te vliegen omdat met sneeuw op het veld niet getraind mag worden….?
Steeds vaker worden we door instanties gewaarschuwd voor -in hun ogen althans- naderend onheil.
Dit betekent dat je op eigen waarneming, ervaring en inschatting steeds minder leert te vertrouwen.
En hoe erg zou het zijn als je naar het voetbalveld gaat en er achter komt dat daar een laag sneeuw
ligt? Voetbal niet mogelijk, maar veel ander plezier is er nog wel op en met die sneeuw te beleven.
Let op: code zwart komt er aan, dus bijtijds gewaarschuwd: over een paar jaar rijden we in file naar
het dichtstbijzijnde sportveld om onze kinderen te laten zien en ervaren wat pas échte sneeuw is en
hoe je daar mee kunt spelen. Want sneeuw is dan zo zeldzaam geworden door opwarming van de
aarde dat zij alleen nog maar de kunstsneeuw van de kerstboom kennen….
Dus: geef het kind (en ook je zelf) op verstandige wijze de ruimte op de risico’s van alle dag, zo als die
horen bij het leven. Dat maakt uiteindelijk ieder weerbaarder, handiger en sterker, bij tegenwind en
bij het ervaren van koude solidariteit in het grote leven.
En is het niet zo dat juist dit soort extremen, in zoverre ze al extreem zijn, hoogstwaarschijnlijk door
ons zelf veroorzaakt worden, ondanks alle waarschuwingen? Omdat we te veel vlees blijven eten,
nodeloos steeds meer consumeren, blijven autorijden, mest en afval produceren, méér gaan vliegen
(zelfs voor een 3-daags trainingskampje van DVOL in Marbella, waar vermoedelijk meer én intensie-
ver die houten meters bier “getraind” zullen worden dan echte meters op Spaans veld…), enz.
Het klopt, ik had in vorige column al voorgesteld om 2024 over te slaan.
En de laatste tijd denk ik er zelfs aan, gezien de sombere ontwikkelingen op wereldniveau, om nog méér jaren over te slaan.
Maar ja, stel dat ik dan beland in 2030? Is de onzekerheid, die zich nu al manifesteert op allerlei
terreinen, dan niet veel groter? En juist dat risico durf ik, met code mopperaar, niet aan.
Daarom besluit ik, om toch ook nog écht nieuws op de DVOL-site te krijgen: ik ga in 2024, met wat
voor codes dan ook, gewoon door met deze columns.
Maar dan is nog wel nodig voor een duurzamer en socialer 2024, deze quote uit boek “Buitenleven”
van Nina Polak:
Niemand kan in zichzelf verblijven. Menselijkheid is een mede-verantwoordelijkheid voor de ander…
En daar is echt geen waarschuwing of code van een ander bij nodig!
TNT