Tevreden, met een oliebol…
Omdat ik het nog niet tegenkwam op de website van DVOL, meld ik je het nu alvast: de jaarlijkse DVOL-oliebollen-actie, eind december. Wees er op tijd bij. Op tijd, want voor je het beseft ben je alweer de kerstboom en de resten van het vuurwerk (en vingers?) aan het opruimen en betrap je jezelf er op dat je nog steeds 2024 zegt, terwijl 2025 al meerdere dagen gesleten heeft. “Gesleten” of al geleden heeft? Voor mij, zal je niet verbazen, is het “geleden”, want ja zonder lijden geen column. En in het rampjaar 2025 zal het lijden worden gezien verontrustende nationale en internationale ontwikkelingen en klimaatcrisis. Komend jaar ben je dus weer van deze columns verzekerd! Jammer hè. Want ja, goed nieuws verkoopt niet. Goed nieuws vind je niet gauw in de media en deze column. Toch pro-beer ik positief te zijn, hoop te houden. Maar ja, is die hoop niet een vorm van uitgestelde teleurstelling, zoals ook de uitdrukking luidt: hopen tegen beter weten in…..?!
En hoop werd paar weken terug ook bepaald niet aangereikt bij Buitenhof, het interviewprogramma op NPO. Daar werd de Indiase schrijver Amitav Ghosh geïnterviewd. In dit interview, mede naar aanleiding van zijn non-fictie boek “De vloek van de nootmuskaat”, vertelde hij hoe Hollandse kolonisten vanaf 1600 uit winstbejag de oorspronkelijke bewoners van Banda, hét eiland-van-de-noot-muskaat,
uitmoorden ,verjoegen of tot slaaf maakten. Holland wilde de heerschappij over nootmuskaat, toen veel goud waard, hebben. De inheemse bevolking werd in armoede gejaagd, gevolgd door eeuwen van wrede kolonisatie. En nog steeds gebeurt dit, over heel de wereld. En dat vaak ter wille van ónze welvaart, onze (over)consumptie, onze hebzucht in naam van rupsje-nooit-genoeg. Nooit genoeg omdat we steeds sneller het leven willen leiden, met onze auto’s, vliegtuigen, communicatie (AI), bereikbaarheid (social media), verzadiging eetlust (Thuisbezorgd e.d.), enz.. Ghosh noemt dit dan ook de “versnellingscrisis”. Juist dat is de katalysator van de klimaatcrisis. We putten onze planeet uit omdat we de gevolgen van ons gedrag niet onder ogen willen zien. En áls we die zien, niet echt de verantwoordelijkheid nemen er ook daadwerkelijk iets aan te doen. Bijv. niet t.o.v. de landen die we eerst uitgebuit hebben, opgezadeld hebben met onze CO2-uitstoot. Onze rijkdom is nu hun arm(w)oede. Geen wonder dat onlangs de klimaattop in Bakoe is mislukt. Niet omdat de arme landen niet kregen
wat ze vroegen, maar rijke landen niet bereid waren te geven wat ze hard nodig hebben voor een menswaardig en duurzaam leven.
Tja, de kerst staat voor de deur én een nieuw jaar. Kunnen we het daar dan niet over hebben? Nou, als je dat wil. Maar ik kan niet zo goed uit de voeten met kerst. Vooral omdat er een religieus kader aan ten grondslag ligt. Bedenk eens hoeveel oorlogen er waren, zijn en zullen komen vanwege religie en geloofsovertuiging. Hoe zo dan: vrede op aarde? Het is wel wat je elkaar toewenst, met een glas wijn in de ene hand en die DVOL-oliebol in de andere, terwijl verderop bommen vallen die weer “succesvol” zijn en veel naamloze slachtoffers maken. Naamloos zullen de meesten blijven, zonder méér betekenis voor ons dan ‘n getal, zoals de vele Syriërs die nu in massagraven gevonden worden. Al ruim 2000jaar wensen we elkaar vanuit onze uitverkoren positie die vrede toe. Maar zie hoe de wereld er aan toe is. En let op, die donkere wereld komt steeds dichterbij, passend bij die “versnellingscrisis” van Ghosh. Ongetwijfeld heb je de kerst”boodschap” van Mark Rutte gehoord: bereid je voor op tijden waarin je van de buitenwereld afgesloten bent, van communicatie, elektriciteit, voedsel-
voorziening e.d. Dit kan door oorlog zijn, het lamleggen van vitale systemen tgv. cyberaanvallen, maar ook door klimaatrampen. Het lijkt zo ver weg. Veel kun je er zelf niet aan doen, of beter gezegd wil je er nu niet aan doen. Want we hebben het – behoudens de groep die aan de onderkant blijft hangen- zo goed en dat willen we behouden, kost wat kost. We zetten een muur om ons heen om onze weelde te bewaken. Daarom voorlopig geen migranten erbij, totdat we ze echt nodig hebben zoals in de zorg en het onderwijs… Zo zijn we dan ook wel weer! Of kun jij toch verder kijken dan je eigen welvaart, juist in deze dagen van “mensen van goede wil”? Nou dan mag dit jouw kerstkalkoen zijn: verricht een sociale actie, een daad, hoe klein ook, iets waar een ander of de omgeving beter/blij van wordt. Bijv. schenk iets waardevols aan jouw omgeving: een goed boek, een boompje, een aandeel ineen voedselbos of windmolens, steun een duurzaamheidsproject, doneer aan Jantje Beton om kinderen meer te laten bewegen, naar buiten te laten gaan, enz. Of steek gewoon een helpende hand
uit om een taak te verrichten bij DVOL.
Nee, niet echt een hoopvolle column op het eind van het jaar. Hoop zit nog te diep verborgen in de donkere kerststal. Of zie ik daar in de verte een lichtpuntje? Een ster? Ben jij dat? Ja? Dan mag jij hopen dat straks, op 6 januari, de dag ná de DVOL-nieuwjaarsreceptie, de drie koningen ook voor jou komen met een prep-pakket. Hiermee krijg je dan alsnog de kans om jezelf voor korte tijd te kunnen redden in het turbulente jaar 2025. Een jaar, zo wens ik je toe, dat ondanks voorafgaande voor jou en jouw naasten toch een tevreden jaar mag worden. Met de aantekening dat -zoals ik ergens las- in het woord “tevreden” ook het woord “vrede” zit. En tevreden mag je al zijn met DVOL en haar oliebol!
TNT.
Maar er zal vooral iets wezenlijks in ons zelf moeten veranderen: genoegen nemen met de rijkdom die we al hebben. We zullen extra stil moeten staan bij die impulsaankoop (Black Friday) met de vraag: heb ik of heeft die ander dat nu echt nodig? Want je kunt ook iets heel anders doen ipv dat nutteloze ding kopen:.
Is het trouwens niet gek dat we kinderen nu van alles gunnen en geven, terwijl we door (over)con-sumptie en fout gedrag (pesticiden, vliegen, verspillen) een vervuilde wereld voor hen achterlaten? Een wereld waar straks nog nauwelijks een vitaal bos te vinden is, waar je niet vrij in open water kunt zwemmen zonder met een huidziekte of jeuk eruit te komen, waar lucht nog nauwelijks in te ademen is zonder een astma-aanval te krijgen, waar drinkwater alleen nog maar via de fles gedronken kan worden, biodiversiteit bijna uitgestorven is, bossen tot as verbrand zijn en de weinige mussen die er nog zijn, van het dak vallen door opwarming van de aarde.
Tja, wat moet DVOL hiermee en jij als columnlezer? Op z’n minst er van bewust zijn dat jij ook die bijdrage aan een betere wereld kunt leveren door zorgvuldiger om te gaan met spullen die je bezit. Verbaas me er steeds weer over hoeveel fietsen zielloos blijven staan in de fietsstalling, terwijl er niemand meer is en ook dat er zoveel kleding blijft liggen. Na een paar weken loopt de container met gevonden kledij al weer vol. Dus kom in december naar de kledingopruimdag.
. Ga dus maar gewoon naar DVOL om voetbal te bekijken! Wellicht valt daar nog een hoop te genieten. Of krijgen zij nu juist diep van onder uit de zak in de laatste december wedstrijden…? Laten we hopen van niet…
TNT.