Geleidelijk aan zie ik steeds meer sponsorborden langs de velden van DVOL. Goed teken dat zoveel
ondernemers graag DVOL-sponsor zijn. Veel daarvan zijn startende ondernemers uit het nieuwe win-
kelcentrum van Lent. Nu nog kleine bedrijfjes die zien dat DVOL een goede “markt” kan zijn voor hun
klandizie en omzet. Diversiteit aan bedrijfslogo’s en slogans markeren dan ook steeds meer ons
sportpark. Zij laten zien hoe Lent én DVOL nog steeds qua groei een stijgende lijn vertonen.

Maar hoe bijzonder zou het zijn om tussen die sponsorborden ook zomaar een ander bord te “ont-
dekken”. Eentje dat niet een bedrijf promoot, maar waar een tekst opstaat dat aanspoort tot verder
nadenken. Immers DVOL pretendeert graag méér te zijn dan voetbal alleen. Een gesprek over zo’n
verrassende en hopelijk inspirerende tekst kan nooit kwaad, want anders zou het ook geen goede
tekst zijn. Natuurlijk kennen we de bijzondere uitspraken van Johan Cruijff maar wie weet zijn er ook
binnen DVOL leden, al dan niet met de kwaliteiten van JC, die ook een originele tekst hebben. Een
tekst met eeuwigheidswaarde, de moeite waard om op zo’n sponsorbord te lezen. Bijvoorbeeld zo
een die ik op een bord bij voetbalclub UNION tegenkwam: uitstijgen boven teleurstelling. En onlangs
kwam ik in het eerder aangehaalde boek van Paul Lynch (lees vorige column) de volgende tegen:
verliezen ken ik niet, ik win of leer bij. Een regel die toevalligerwijs goed aansluit op dat UNIONbord.
Wellicht scoor jij er ook zo een. Ik ben benieuwd, laat de redactie het maar weten.

Nu we het toch over uitstijgen hebben. Afgelopen donderdag was het Hemelvaart. Waarschijnlijk
heeft deze dag geen betekenis voor je, als je al weet wat Hemelvaart is. Van vroeger uit is het de ge-
woonte om op deze dag heel vroeg, voor dag en dauw, op te staan en te gaan wandelen. Dauwtrap-
pen wordt deze traditie genoemd. Of denk jij nu dat je op Hemelvaart heel vroeg moet gaan trainen,
een balletje trappen? In het Limburgs dialect wordt duw ook uitgesproken als “dauw”. Dus daar kan
het dauwtrappen ook tot een vrij onrustige ochtend in bed leiden….. Ik zelf had op deze Hemelvaarts-
dag een klusdag gepland, dus voor mij was het motto die ochtend: voor dag én bouw opstaan en om
mijn vrouw blij te stemmen (zij moest mij helpen) zei ik: ik sta voor dag én jou op…
En met stijgende verbazing, zo niet grotere ergernis en kwaadheid, zie ik op deze dag op tv weer hoe
Gazanen aan schaars voedsel moeten komen en hoe Palestijnen op de westelijke Jordaanoever
steeds weer vernederd worden. En de wereld, dus ook wij, blijven maar toekijken. Een Palestijnse diplomaat
wilde onlangs in de VN een oproep doen aan alle landen om die vernietiging en mensonterende situ-
atie in Gaza te stoppen. Huilend brak hij tijdens zijn toespraak, overmand door intens verdriet, mach-
teloosheid en oprechte kwaadheid. Een aangrijpend beeld van deze man. Daarom alleen al had ik 18
mei mee moeten lopen in Den Haag met die 100.000 mensen om samen een nog dikkere rode lijn te
trekken en de Nederlandse regering te dwingen veel krachtiger afstand te nemen van dit genocide-
beleid van Israël! Nee, ik was niet in Den Haag. Uit clubliefde stond ik langs de lijn bij DVOL. Ik móést
toch hier getuige zijn van het behalen van de periodetitel? Maar óók werd diezelfde middag van mij
verwacht -noem dit: uit naastenliefde- aanwezig te zijn bij een kooroptreden van mijn partner. Tja,
de ene liefde bleek de andere niet… Dus die middag niet alleen strijd op het veld maar ook in mij, een
wedstrijd lang en een tijdje daarna. Maar naarmate meer drank mij bereikte, verdween die strijd en
merkte ik dat ik de goede keuze had gemaakt. Deze stemming bleef totdat ik thuis was en op tv ‘n
Gazaan wanhopig uitriep: “Wij Gazanen sterven niet, wij verdwijnen, door de honger. Er blijft niets
van ons over……! Waarom laat de wereld dit gebeuren?” Huis, familie, land, dromen en toekomst
weg, verdwenen. En zo “verdwijnt” Gaza geleidelijk van de kaart, terwijl ik toekijk. Had ik die middag
toch de verkeerde lijn getrokken door te kijken naar een wedstrijd in Lent (of hope)? De ene strijd is

de andere niet….

Niet alleen Jezus stijgt op hemelvaart naar grote hoogte, maar het lijkt er op dat DVOL1 dat ook gaat
doen. Wellicht zelfs tot in de zevende hemel… Maar dit pas in juni. Juni, de maand vernoemd naar
de Romeinse godin Iuno, beschermster van de vruchtbaarheid. Vruchtbaarheid? Met enige lenigheid
zou je kunnen zeggen dat na de bloeimaand mei, waarin diverse jeugdteams kampioen werden en
DVOL 1 opbloeide tot periodekampioen, de maand juni de vrucht gaat dragen van een promotie naar
de tweede klasse. Maar dan moet DVOL wel op tweede Pinksterdag de geest krijgen en uitstijgen bo-
ven zichzelf om die wedstrijd te winnen. Bij succes volgt dan nog die allesbeslissende wedstrijd, op
zondag 15 juni. Hopelijk wordt het dan geen wedstrijd die verloopt van Himmelhoch jauchzend, zu
Tode betrübt… (en dat staat niet op een sponsor-bord).

TNT