Wat een voorrecht om lid te zijn van DVOL en in Nederland te wonen!
Daar ben ik me des te meer bewust van als ik de oorlogsbeelden zie uit Gaza, de westelijke Jordaan-
oever, Zuid-Libanon, Soedan en Oekraïne. En ook van die beelden uit al die andere plaatsen waar
oorlogen, onderdrukking en hongersnood heersen. Op genoemde plekken is geen thermostaat die je op
eentiende graad kun afstemmen al naar gelang behoefte bij douchen na het voetballen. En ook als ik
in mijn regenpak vanuit DVOL huiswaarts fiets weet ik zeker dat ik in een huis kom, dat afgesteld is
op juiste temperatuur en dat geen dak of zijkanten heeft die lekken of wegwaaien, zoals bij de tenten en
krotten in de Gazastrook en vluchtelingkampen. Die staan vaak onder water en schaarse huisraad is
soms nu al met sneeuw bedekt. En dan moet de echte winter nog beginnen….

Wat zullen ze in die regio’s jaloers zijn op zo’n kledingruilmoment, zoals DVOL dat al jaren kent. Had-
den zij maar kleding die ze konden ruilen. En wat zouden ze jaloers zijn op die fietsen die al weken-
lang als wees achterblijven in de DVOL-fietsenstalling. Hadden ze maar zo’n fiets, hoe gammel ook,
om hun spullen te kunnen vervoeren van de ene vluchtplaats naar de ander. En wat zouden de kind-
eren daar gelukkig zijn als ze ook zo’n sinterklaasmiddag van 27 november konden beleven als de
DVOL-kinderen. Met blije gezichten zouden ze net zo reikhalzend uitkijken naar zakjes die klaarstaan
in de kantine, gevuld met pepernoten, mandarijn, stukje chocolade en een kleine verrassing. Ook
met de helft zouden ze al tevreden geweest zijn. En wat zouden ze hun best gedaan hebben om in
hun zakken pepernoten te stoppen die de pieten uitdeelden en rondstrooiden in het clubhuis. Gauw dat
knagende hongergevoel wegdrukken met een pepernoot, al is het maar voor even…..

Ik zou deze column kunnen vullen met dit soort verschillen tussen onze rijkdom en de ellende elders.
Ik weet wel: je wilt dit niet lezen, zeker niet als je DVOL-lid bent en denkt een column over voetbal te
lezen. Wees gerust: ik schrijf dit ook niet graag. Maar ja, ik móét die tegenstelling wel onder de aan-
dacht brengen omdat het in deze koopmaanden extra zinvol is stil te staan bij het zien en horen van
al die infantiele reclames. Want wat wordt ons allemaal niet voorgeschoteld (zo niet: voorgelogen) bij
“bijzondere” producten die we óók zouden moeten hebben? Vooral deze periode word je verleid
door kortingen en aanbiedingen vanwege Black Friday. Deze naam alleen al is grensoverschrijdend.
Zonder VAR: direct rode kaart! Het zijn gelikte reclameboodschappen die onze hebberigheid psycho-
logisch goed weten te “raken”. Maar vraag je je weleens af bij zo’n reclame: heb ik dit wel écht
nodig?

Hoeveel zelfbeheersing heb ik om verleidingen te kunnen weerstaan die marketingteams voor mij
bedacht hebben? Toevallig kwam deze week weer een onderzoek uit over informatie die fabrikanten
op producten stempelen. Veel daarvan klopt gewoon niet. En juist die manipulerende reclames zijn
bedacht door mensen die vet betaald (ook een reden van adipositas…) worden om jou te misleiden.
Maar zijn dit échte mensen, of is het AI dat ons steeds voorliegt? Ik weet het niet, zoals zo veel niet in
deze rare wereld, met misleidende schurken als Trump, Poetin, Xi Jinping, Orban en Wilders.
Zijn het trouwens wel echte DVOL-ers die 30% korting aankondigen op de website? Lees: “korting op
alle ERREA-artikelen in de shop.” En deze: “Voor deze mooie korting: neem een kijkje in de web-
shop!”. (Aantekening hierbij van uw columnist: in Latijn betekent ERREA: ik had het mis!) Maar vóór
je iets nieuws wil kopen, zou ik eerst gaan (kunst-)grasduinen in de grote DVOL-kliko op de gang in

ons clubhuis. Het blijft bijzonder hoe snel, vaak binnen enkele weken al, die kliko overstroomt met
allerlei voetbalkleding en attributen die DVOL-spelers, jong én oud, achtergelaten hebben.

Een sportief symptoom van weelde. Maar om die weelde voor onszelf te behouden gunnen we het
anderen nauwelijks om dat van ons te delen. Want egoïsme en (over)consumptie liggen hier dicht bij
elkaar. Met de zgn. migratie-problematiek als gevolg. Niet toevallig dat deze problematiek in het rijke
westen plus Amerika politiek uitgebuit wordt. Een politiek die gaat leiden tot een wereld die vervuild
en uitgeput achterblijft voor onze kinderen, ook die van DVOL.
We willen immers steeds méér zélf hebben en houden, i.p.v. eerst oprecht medemens-zijn mét de
ander die het niet zo goed getroffen heeft, omdat toevallig zijn/haar/hem wieg heel ergens anders
stond….. Laat staan dat daar zo’n geweldige vereniging is als DVOL, waar geen gedoe is (behalve met
zo’n aparte columnist), een goed bestuur acteert (soms ook andersom…) én waar heel veel kinderen
met blijde gezichten rondlopen die met plezier in regen, wind en kou spelen op het veld alsof hun le-
ven ervan afhangt. En dat zonder veldverwarming…..
Ouders: hun toekomst komt sneller dan je denkt….(Attentie: dit is géén reclame, wel een
boodschap).

TNT