Bestaan

Soms word je even uit de beerput van wereldproblematiek getild door een kleine gebeurtenis, zoals
ik die onlangs meemaakte.

Na een training zoekt een jongen (12-13jaar) met vriendje naar zijn fiets.  Hij was vergeten die af te
sluiten (“anders wel altijd op slot”). Ik help ze mee zoeken, het is al donker. “Morgen nodig?”, vraag
ik. “Jazeker, ik fiets elke dag vanuit Lent naar Arnhem, ik doe een tussenjaar”. Ik, onnozele columnist:
“En ook terug?” “Ja”, hoorde ik hem zelfverzekerd antwoorden, ongetwijfeld om mij te overtuigen. Al
op die leeftijd naar Arnhem, op en neer met de fiets, dat bestaat niet, dus vraag ik verder: “Maar toch
niet als het regent?”. “Jawel hoor, mijnheer, ik heb een regenpak!” Van mijn à propos gebracht, heb ik
nog even verder meegezocht, in de struiken, maar had het gevoel dat ik daar meer mezelf zocht dan
die fiets. Even later kwam gelukkig zijn vader hem ophalen, met auto, dat wel…

Een dag later al het bericht: zijn fiets is in het water gevonden, dichtbij het DVOL-complex. Nu kan hij
weer zelf op en neer naar Arnhem karren. Zo’n jongen wens je toch altijd wind mee in zijn bestaan,
vooral als die terugfietst uit Arnhem…

Met het oog op de aanstaande verkiezingen is ‘’bestaanszekerheid’’ hét woord van deze tijd. Elke
partij heeft het er over.  Laten we wel wezen, we streven er ook allemaal naar: voldoende middelen
voor een menswaardig bestaan.  Echter, het is niet ieder gegeven een gelijke start te hebben bij die
zoektocht naar bestaanszekerheid. De één moet van ver komen, letterlijk als je aan vluchtelingen
denkt. En de ander, in het algemeen jij en ik, heeft al bij aanvang een voorsprong omdat die met een
gouden lepeltje (of bal) is geboren. En deze ongelijke start werkt verder door in de samenleving.
Kansenongelijkheid op vele fronten, genoeg voor een politieke partij om te kunnen scoren, voor open
doel. Gelukkig voldoende kansen om er wat aan te doen, nu Rutte weggefietst is, met z’n liberale
appel in de hand. Hij deed al die jaren van premierschap voorkomen of elke Nederlander altijd de
wind mee heeft. En als tegen, los het maar zelf op: ‘’gewoon’’ harder fietsen….. Velen zijn door dit
beleid ook nog eens van de regen in de drup geraakt.….zonder regenpak of een “gaaf” appeltje voor
de dorst….

DVOL vecht in zekere zin ook voor bestaanszekerheid. Je hebt het vast gelezen in de Gelderlander.
Uitbreiding van velden en kleedaccommodatie is hard nodig, wil DVOL meegroeien met de aanwas
van de jonge Lentse bevolking. Wat DVOL nu aan velden en accommodatie heeft is te krap om ieder,
jong en oud, te kunnen bieden zoals je mag verwachten. Laat staan in de toekomst. Perspectief leek er onlangs te ontstaan toen de Raad van State besliste dat de uitbreidingsplannen van Gemeente
Nijmegen, gepland naast onze voetbalvelden, niet geoorloofd is. Desondanks ziet de gemeente geen
ruimte voor uitbreiding van het DVOL-complex. Maar helemaal doof voor de noden van DVOL zijn ze
niet.  Enkele wethouders komen binnenkort op bezoek om een en ander met eigen ogen te aan-
schouwen en te praten over mogelijk financiële steun voor uitbouw van de accommodatie. Hopen
maar dat dit de bestaanszekerheid voor DVOL meer kansen geeft. En anders wordt het tijd om een
eigen Lentse partij op te richten, met een eigen Lents programma. Ik kom er nog wel op terug.

Over DVOL gesproken. De meeste leden zal het ontgaan zijn, maar tijdens de afgelopen Algemene
Ledenvergadering is onze voorzitter herkozen voor een nieuwe ambtsperiode van drie jaar. Jammer
dat er zo weinig leden aanwezig waren. Maar dat kan ook gezien worden als compliment voor hem én
bestuur. Immers, als het goed gaat valt er weinig te klagen en blijft men thuis.
Eigenlijk had dan ook het volgende agendapunt vermeld moeten worden:  substantiële contributie-
verhoging!  De zaal had zeker vol gezeten. Want ja, jouw bestaanszekerheid dreigt aangetast te
worden en daarvoor wil je wel van de bank komen!
Niet vreemd dus dat duizenden migranten, vluchtelingen, deze kant opkomen; huis, familie en dorp
verlaten omdat zij helemaal níéts hebben. En wij verbaasd zijn dat ze zoveel moeite doen om naar
hier te komen, terwijl wij, met onze gouden lepeltjes in de mond, wellicht een contributieverhoging
van 10euro, niet zo maar zouden accepteren. Drie of vier consumpties per jaar minder zijn voor ons
al bijna onoverkomelijk…..

Blijf nu maar zitten, jouw bestaan is verzekerd: DVOL staat er, door zorgvuldig en efficiënt beleid én
de inzet van veel vrijwilligers, financieel goed voor.  Demissionair minister Kaag kan jaloers zijn. DVOL
heeft een penningmeester die haar zo zou kunnen opvolgen.

Tenslotte: meer twijfels kun je hebben over de bestaanszekerheid van enkele DVOL-teams die de
kleedkamers smerig achterlaten, nadat ze de muren en toiletranden met hun poep besmeurd
hebben. Ongelooflijk. DVOL-onwaardig.  Deze jongens, rond de 16 -17 jaar, zijn blijkbaar blijven
steken in de anale fase (leeftijd 1-3jaar), zoals Freud dat kwalificeert. Het Bestuur zou bij een
volgende keer het verder bestaan van zo’n team binnen DVOL in overweging moeten nemen. En
anders, bij herhaling: doorspoelen zo’n team, en ouders opdragen hun zonen extra training in
zindelijkheid te geven ipv voetbaltraining bij DVOL. Misschien is er dan toch nog enig fatsoenlijk bestaan voor ze in de toekomst te verwachten….  En anders mogen zij altijd hun eigen wind tegen
hebben…..!

 

TNT