Alles gaat voorbij

Tja die Tom Rikken, wat een (h)eerlijke vent. Ik las net het interview ter gelegenheid van zijn afscheid
bij DVOL1. Prachtige kop -trouwens ook die van hem zelf- boven het artikel: “De man die nooit de bal
wilde hebben maar wel 16jaar in DVOL1 speelde”. Openhartig wordt er uitgeweid over “extreme
spanningen in zijn lijf” die zich konden uiten in: verstoppen, braken, overgeven. Daarom wilde Tom
eigenlijk nooit de bal aangespeeld krijgen.
Voor mij leek Tom juist de man mét ballen, iemand die wel een trap kon hebben, maar ook uitdelen.
Hij had, mede door zijn baardgroei, een opvallende uitstraling, voor niemand bang, en kleunde er
stevig in als de spelsituatie, en soms ook de tegenstander, daarom vroeg. DVOL-ers vergeten nooit de
beslissende goal die hij maakte in het duel met GVA! Dankzij zijn goal promoveerde DVOL in 2018
naar de derde klasse. Het interview sluit af met de constatering dat zijn laatste twee voetbaljaren wél
ontspannen voor hem voorbijgegaan zijn. Vooral door de geboorte van zijn zoontje Lou. Mooi dus dat
zijn Tom-Tom uiteindelijk toch nog de goede richting aangaf….

“voorbijgegaan”, dit doet me herinneren aan de veel gelezen én geprezen roman van Julian Barnes:
Alsof het voorbij is. Gun dit boek, niet al te dik, straks een plekje in jouw rolkoffer. Dan wil ik je het
best vergeven dat je toch weer met het vliegtuig op vakantie gaat. En om jouw vliegschaamte verder
te verlichten: stop dan ook maar een tweede boek van hem in dat koffer: Het enige verhaal. Door
hun vergelijkbare thematiek helpen ze je om meer diepgang aan jouw leven te geven, ook zonder te
“moeten” vliegen….
Want als thema’s haalde ik uit deze boeken dat: het verleden vaak anders verlopen is dan geheugen,
de herinnering, je wil laten geloven; dat het er om gaat dat je jouw leven in handen neemt in plaats
van het leven te ondergaan; dat je je afvraagt wanneer het zin heeft om berouw te hebben…..? En:
dat het er niet zozeer om gaat dat je schade oploopt in het leven, maar hoe je er mee omgaat!
Genoeg zalvende thema’s dus om die elkaar lekker in te (laten) smeren als je op het strand ligt….
Toeval of niet maar nu Tom weg is, gaat ook Mark Rutten weg, uit Den Haag. Was dat niet die man
die
als geen ander uitdroeg dat hij geen actieve herinnering had aan het verleden? Met name als het ver-
leden een voor hem belastende kwestie dreigde te actualiseren, nam hij hiermee er afstand van.
Daardoor kon hij zich handig vrijpleiten van zijn fouten uit het verleden. Berouw kende Mark Rutten
niet gauw. Zo zit Tom gelukkig niet in elkaar. Tom is eerlijk, zich kwetsbaar opstellend, openhartig.
Daarom al zullen we hem bij DVOL gaan missen. Maar zullen we straks Mark net zo missen? De bal
kan wel raar rollen, vooral in Den Haag.
In de politiek is die eerlijkheid van Tom ver te zoeken. Wat men vóór de verkiezingen allemaal beloof-
de, is men erna weer snel vergeten. Met hoeveel (valse) beloftes, in zoverre politici die (h)erkennen,
gaan straks de nieuwe ministers van regering Schoof aan hun taken beginnen? Ik merk bij mezelf nu
al die spanningen van Tom, terwijl de wedstrijd in Den Haag nog moet beginnen. Spanning voor de
gevolgen van het nieuwe beleid inzake: de natuur, de migranten, cultuur en sociale verhoudingen.
Hoe ga ik daar nu mee om? Maar “gewoon” ondergaan en voorbij laten gaan….?
Seizoen 23/24 gaat ook voorbij. Een seizoen waarin het bestuur van DVOL zich enorm ingespannen
heeft om via allerlei (om?)wegen, tot de komst van de minister aan toe, steun te krijgen voor uit-
breiding aantal velden en accommodatie. Helaas zonder gewenst resultaat, maar wél met gebroken
beloftes door de Gemeente Nijmegen.

Het tekort aan adequate accommodatie zullen mensen, die de afgelopen weken hun teamtassen en
kleding moesten inleveren, zeker gemerkt hebben. In een hiervoor veel te krappe ruimte moesten
talloze stapeltjes, dozen, containers en zakken met DVOL-kleding na een zorgvuldige controle hun
nieuwe plek krijgen! Daarom extra applaus voor het organisatievermogen van de DVOL-kleding-
en materialen-commissie! Want alles ligt weer netjes gesorteerd klaar voor de start van het nieuwe
seizoen.
Bij DVOL maken ze beloftes tenminste waar. Zo ook de beloofde nieuwe teamindelingen en trai-
ningsschema’s: ze zijn al klaar. Een gigantische opgave met zoveel jeugd. Natuurlijk: je kunt het de
meer dan 1000 leden niet allemaal naar de zin maken. Maar daar waar teleurstellingen zijn en be-
loftes niet waar gemaakt kunnen worden is belangrijk om het gesprek aan te gaan. De handelings-
wijze die de jeugdcommissie hierbij hanteert vormt steeds de basis om samen alsnog tot een be-
vredigende oplossing te komen, maar dat altijd vanuit het belang van het kind.
En dat zouden politici ook moeten doen, een open gesprek aangaan en oprecht luisteren. Want dat
zullen we de komende jaren hard nodig hebben vanwege de grotendeels schimmige en leugenachti-
ge politiek, die, vanuit Brussel en Den Haag met de rechts-conservatieve (be)wind, ook hier voorbij
zal komen.
Maar nu eerst, beste lezers, genieten van de komende vakantieperiode. Neem er de tijd voor, want
voor je het beseft is het: alsof het voorbij is…..! Want het is zo weer 24 augustus, dé kick-offdag bij
DVOL! Hopelijk tot dan.

TNT