Ons leven zit vol dilemma’s.

Één ervan houdt een groot aantal voetbalfans momenteel bezig: is het te verantwoorden om naar het WK-voetbal in Qatar te gaan? Qatar, hét Qwaadtar van het mondiale voetbal, gezien de duizenden bouwvakkers die bij het bouwen van de stadions en hotels zijn omgekomen, de schendingen van mensenrechten, de schadelijke impact van dit hele WK op klimaat én de corruptie waarmee dit staatje gekozen werd om het WK te organiseren. En toen moest ook nog die snikhete zandbak omgebouwd worden tot een luxe resort voor voetballers en officials, die binnenkort af en toe een uitstapje mogen maken naar “hun” stadions, gekoeld door duizenden airco’s. Hoezo ons hier druk maken om milieu en klimaat?

Ik ga nu niet oordelen of je mag gaan of moet thuisblijven, of je samen WK mag kijken op het grote scherm in de DVOL-kantine, jouw tuin mag optuigen met oranjeleeuwen en kamelen en of jij jezelf als oranje sjeik of als harem mag uitdossen (één DVOL-shirt lijkt me trouwens al voldoende). Zoek het voor je zelf uit en maak een weloverwogen eigen keuze. Er is immers nooit één waarheid, of het moet die van Louis van Gaal zijn, als die (s)preekt….

Nog zo’n dilemma: hoe ga je om met klimaatactivisten die op bijzondere wijze actie voeren om aandacht te vragen voor de klimaatcrisis? Je weet uit deze columns dat ook ik bepaald geen p.r. maak voor vervoer per auto, vliegtuig of tractor, mede vanwege de ernstige natuur- en klimaat-gevolgen. Maar zoals zij de laatste tijd in diverse musea te werk gaan , met het doel ons bewust ervan te maken NU radicale stappen te zetten om de aarde te beschermen tegen nog verder verval, daar heb ik geen uitgesproken mening over. Hoewel ik best besef dat er soms ook choquerende acties nodig zijn om politiek en samenleving wakker te schudden. De uitdrukking: “het doel heiligt de middelen” moet je als voetballiefhebber aanspreken, maar kunst als middel gebruiken om te scoren…?

Die acties in musea zijn wel voor jou dé reden om nu die museumjaarkaart aan te schaffen. Want je loopt een goede kans om een drie-gangen menu bij het museumbezoek te krijgen: vooraf tomatensoep, als hoofdgerecht aardappelpuree en als toetje een lekkere slagroomtaart! En heb je toch het gevoel dat met zo’n 3-gangen-menu je een oor aangenaaid wordt, dan kun je wellicht nog een extra gang halen bij het van Gogh-museum…

Hoe dan ook: kies ook bij dit dilemma bewust, en besef dat niemand je kan dwingen om een positie in te nemen. Dwang werkt doorgaans ook averechts.

En ook het bestuur van DVOL zal haar dilemma’s kennen bij de voorbereiding op de jaarlijkse ALV. Ik denk hierbij aan het vrijwilligersbeleid (hoe om te gaan met leden die hun 10-urentaak nog niet verricht hebben), het al dan niet ophogen (met hoeveel dan?) van de contributie, wat te doen met leden die de doelen na de training op het veld laten staan en leden die kleedkamers smerig maken. Lees maar eens Hartenkreet op de DVOL-website!

Ik raad het DVOL-bestuur dan ook aan om bij de komende AV (18 november?) bijtijds lijmoplos- en schoonmaakmiddelen klaar te zetten! En ook om alvast de leden bij een contributieverhoging een 3-gangenmenu aan te bieden om gooi- en smijtwerk richting bestuurstafel te voorkomen…

Maar DVOL-leden moeten wel beseffen dat ook hun DVOL-leven vol dilemma’s zit en dat vanuit een open houding én respect voor elkaars mening die besproken kunnen worden. Om hopelijk zo samen tot een voor ieder aanvaardbaar antwoord te komen.

En ja, soms….móet het bestuur gewoon een beslissing nemen, maar dat altijd in belang van DVOL, dus van jou! Ook al is dat een hele kunst…..

TNT